بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی پیرامون تکیه گاه پل با مقطع مستطیلی

تاکنون مطالعات مختلفی در خصوص شناخت مکانیزم آبشستگی اطراف سازه‌های هیدرولیکی و به خصوص پل‌ها انجام شده است. در زمینه‌ی آبشستگی اطراف پل‌ها تمرکز تحقیقات بیشتر بر روی پایه‌ بوده است تا تکیه‌گاه؛ در حالی که بررسی آمار مرتبط با شکست پل‌ها نشان می‌دهد که بیشتر تخریب‌ها مربوط به تکیه‌گاه بوده است و بالطبع هزینه‌های بیشتری نیز در این بخش صرف شده است. بررسی منابع نشان می‌دهد که شکل تکیه‌گاه بر میزان آبشستگی پیرامون آن تاثیر بسزایی دارد و در بین اشکال مختلف تکیه‌گاه، تکیه‌گاه مستطیلی بیشترین میزان آبشستگی را دارد. بنابراین در تحقیق حاضر با انتخاب شکل مستطیلی برای تکیه‌گاه، علاوه بر بررسی تاثیر عدد فرود، تاثیر پارامتر طول بی‌بعد (نسبت عرض به طول) تکیه‌گاه نیز بر میزان آبشستگی پیرامون آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش عدد فرود و همچنین کاهش پارامتر طول بی‌بعد تکیه‌گاه، آبشستگی افزایش می‌یابد. در ادامه‌ی این تحقیق مولفه‌های سه‌بعدی سرعت جریان پیرامون تکیه‌گاه با استفاده از سرعت‌سنج الکترومغناطیس تعیین و برای رسم میدان جریان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که وجود گرداب عمودی در گوشه‌ی بالادست تکیه‌گاه از عوامل موثر بر ایجاد حداکثر عمق آبشستگی در این نقطه می‌باشد. همچنین نتایج این تحقیق موید تاثیر جریان روبه‌پایین و گرداب‌های ایجاد شده بر میزان و توسعه‌ی آبشستگی پیرامون تکیه‌گاه پل می‌باشد.